Gerilim

aşırı sinirlendiğinde hıncını neyden aldığının önemi kalmıyor.
yumruğunu indir yeterli.
gerilim.
o gerilme anı.
dışarıdan kendinizi izleseniz gülersiniz belki, yaşamak o anı kıyamet gibi.
çöplüğü karıştıran kedi, sokak ortasında gerebilir sizi.
sokak ortasında yürüyen adamın adım sesleri de çöplükçü kediyi gerebilir.
adım sesleri ve kedinin salyaları da çöpleri gerebilir. "nereden geldik bu lanetli yere" derler ve lanet ederler pis kokan yere.
kokunun sebebi eski çöpler, yeni çöplere göre. belki eski çöpler, yeni çöpleri gerebilir.

sorun belki de kedi ve adım sesleri artık çöpleri geren koku değil.
gecenin delileri olsa her sokak başında, kovalasa kedileri ve sokak ortasında gezenleri de çöpler rahat etse.
çöpler delileri sever, deliler de çöpleri.
elinizde değil ya hiçbir şey geriliyorsunuz.
şans ile devam ediyor ya hayat geriliyorsunuz.
haksızlık her tarafta ya geriliyorsunuz.
geçmişte kaybettikleriniz geriyor bazen de.
kaybettiklerinizin sesleri geriyor.
beni şu an elimdeki telefon geriyor mesela.
küfrediyorum annesine, duvarlara çarpıyorum onu.
gözlerim yoruldu o da geriyor beni.
insanlar geriyor hep beraber.
istenilenler geriyor, bazen istenilmeyenler, yapılamayanlar.
yapamayacağını bilmek her şeyden çok geriyor.
ölseydim, toprak gerilseydi benim yerime.
toprağın içindeki böcekler gerilseydi benim yerime.
o zaman belki üstümde yürüyen insanlar, hayvanlar gerilirdi benim yerime.
"gerilme" kelimesi ayrıca geriyor zaten.
düzeni tutturamayacağız, o eski gerilmeler yüzünden.
ne kadar plan yapsak da rüzgarlar uçuracak onları.
eski günler hatrına biz gerilmeye devam edeceğiz.
rüzgar gerilmelerimizi de uzaklara götür.
rüzgar en azından özgürlüğün kokusunu getir bize, tek nefeste dolduralım içimizi onunla.